Paryskie Pasaże są architektonicznym XIX-wiecznym tworem charakterystycznym dla miasta. To swoisty labirynt zadaszonych korytarzy ciągnących się przez paryskie uliczki, podwórka, przejścia, zmieniający je w odseparowane od zgiełku miasta arterie komunikacyjne pełne sklepów, kawiarni, księgarni, galerii itp. Tutaj arystokracja mogła oddawać się różnym przyjemnościom - głównie zakupom i spotkaniom w lokalach - bez narażania się na deszcz, tłum przechodniów, hałas, zgiełk, błoto z rynsztoków, w którym można było unurzać rąbek sukni bądź pantofle. Tu można było "bywać", gdy miasto przepełniał zimowy chłód. Do pasażu klientów podwoził dyliżans, dlatego w każdym w widocznym miejscu umieszczony jest zegar. Na pomysł budowy pasaży wpadł mieszkaniec wznoszącego się w centrum Paryża Palais Royal Filip Orleański IV. Cieszyły się od początku wielka popularnością, ale równie szybko to zainteresowanie zmalało. Powodem były powstające od końca XIXw. nowe świątynie handlu - domy