Przejdź do głównej zawartości

RZYMSKIE WAKACJE - PALATYN

Według legendy początki Rzymu wywodzą się właśnie z tego miejsca - jednego z siedmiu wzgórz miasta, podobnie jak pozostałe - niezbyt wysokiego, Palatyn osiąga bowiem około 70m wysokości n.p.m.
TROCHĘ HISTORII
LEGENDA O ROMULUSIE I REMUSIE
Po upadku Troi w 1184r.p.n.e. jej bohater - Eneasz - uciekł z płonącego miasta z synem Askaniuszem. Po wielu latach wędrówki przybył do Italii, gdzie Askaniusz założył miasto Alba Longa. Potomkowie jego dynastii w malowniczy sposób mieszają się z postaciami mitologii starożytnej. Oto kolejny władca, który obejmuje władzę - Numitor - ma córkę nazywaną Rea Sylvia. Brat Numitora - Amuliusz - siłą odbiera mu władzę, a dziewczynę, aby nie miała potomstwa, mianuje westalką. Jednak na skutek interwencji bogów dzieje się inaczej. Rea Sylvia rodzi dwóch synów, których ojcem jest bóg wojny Mars. Wściekły Amuliusz każe włożyć chłopców do kosza i puścić z biegiem Tybru. W tym czasie woda
w rzece jest niska i kosz osiada na mieliźnie w okolicach Rzymu. Dzieci znajduje wilczyca, otacza je opieką i karmi. Mijają lata, chłopcy nazwani Romulus i Remus dorastają, w jakiś sposób dowiadują się kim tak naprawdę są. Chęć zemsty nakazuje im obalić z tronu Amuliusza i zagarnąć władzę. 
Pomnik wilczycy kapitolińskiej pochodzi z Vw.p.n.e., postaci chłopców zostały dodane później, w XVw. Na zdjęciu pomnik wilczycy stojący na Wzgórzu Kapitolińskim.
Romulus zakłada nowe miasto, które zgodnie z ówczesnym zwyczajem, otacza swoistego rodzaju fosą i bruzdą powstałą po zaoraniu lemieszem. Remus nie uznaje owej granicy, za co zostaje przez brata zgładzony - tak więc historia Rzymu zaczyna się od bratobójstwa, a później jest już tylko gorzej.
Na początku Rzym był mały i pusty, nie za bardzo miał kto w nim mieszkać, tak więc Romulus zachęcał do osiedlania się wszystkich wyrzutków, niewolników, uciekinierów, wygnańców, przestępców, którym zapewniał azyl. Większość tej historii jest legendą, prawdą jest natomiast, że u swych początków Rzym był miastem wielokulturowym i otwartym.
LEGENDA O PORWANIU SABINEK
Na leżącym nieopodal innym rzymskim wzgórzu - na Kwirynale - osiedlili się Sabinowie. W Rzymie istniał ciągły problem - brakowało kobiet. Romulus postanowił więc uciec się do podstępu. Z okazji święta boga Consusa zorganizował wyścigi konne i zaprosił na nie Sabinów. Podczas oddawania się świętowaniu na dany znak umówieni Rzymianie porwali Sabinki. Ich mężczyźni szykowali się na wojnę w celu odbicia swoich kobiet i uderzyli na Rzym, jednak wtedy okazało się, że kobiety wcale nie są tu takie nieszczęśliwe - uprosiły Sabinów, aby odstąpili od walki. Część Sabinek powróciła na Kwirynał, ale część pozostała w Rzymie, w ten sposób młode państwo zyskało kobiety.
Na Palatynie najstarsze ślady osadnictwa pochodzą z Xw. p.n.e. Około VIw. p.n.e. zaczęto aktywnie zabudowywać i zasiedlać wzgórze, a najnowsze zabudowania pochodzą z XVIw. Należały do znamienitego rzymskiego  rodu Farnese, z któego wywodziło się kilku papieży.
BUDOWLE PALATYNU
Palatyn był miejscem, gdzie znajdowały się domostwa najznakomitszych władców i ważnych osobistości Rzymu.
DOMUS  AUGUSTA - jest to pałac zamieszkiwany przez kolejnych cesarzy. Został wybudowany w Iw. przez cesarza Dioklecjana. Składa się z Domus Flavia - rezydencji oficjalnej oraz Domus Augustana - górującej nad Circus Maximus rezydencji prywatnej.
Na dolnym zdjęciu po lewej fragment Domus Augusta widziany od strony Circus Maximus.
Domus Flavia, w lewej dolnej części widoczny zarys fontanny w kształcie labiryntu.
Prywatna część była oddzielona od reprezentacyjnej podwórzem, na którym wybudowano charakterystyczną fontannę w kształcie labiryntu. Posiadłośc otaczały tarasy, kolumnady, a później dobudowano także termy. Aby zmieścić całość założenia najpierw niwelowano powierzchnię wzgórza, potem od strony Circus Maximus dobudowano platformę opartą na 20-30metrowych łukach.
W części zwanej Domus Flavia - cześci oficjalnej -  zachowały się pozostałości trzech sal:
- Basilika Jovis - tutaj Domicjan sprawował sądy,
- sala tronowa, a w niej 12 nisz na posągi i absyda na tron,
- Larium - sanktuarium domowych bóstw ( każdy członek rodziny królewskiej po śmierci zostawał bogiem).
Zachowały się resztki marmurowej posadzki i pozostałości dwóch fontann.
Pozostałość jednej z fontann, druga miała kształt labiryntu.
Istnieje opowieść o obsesyjnym strachu Domicjana przed zamordowaniem. Podobno aby ustrzec się takiej śmierci kazał wyłożyć ściany marmurem tak wypolerowanym, aby działał jak lustro, których zresztą wszędzie było bardzo dużo. Cesarz nie ustrzegł się przeznaczenia, został zamordowany we własnym łóżku prawdopodobnie na rozkaz żony. Za ruinami Domus Augusta znajduje się Dom Livii - mieszkał tu cesarz August ze swą żoną Livią. Jest to najlepiej zachowany, pochodzący z Iw.p.n.e. budynek na Palatynie. Domy Augusta i Livii były bardzo skromne, dopiero następni cesarze oddawali się architektonicznej wyobraźni. Dziś poziom gruntu sięga dużo powyżej wejścia do siedliska. Zachowały się wykładane mozaikami korytarze oraz trzy pomieszczenia, a w nich freski - w pierwszym Hermes spieszy na ratunek Jo - żonie Zeusa strzeżonej przez stuokiego Argosa, w drugiej sali straszą bestie i gryfy, w trzeciej rozpoznać można pejzaże i fragmenty miasta.
Za Domem Livii rozpoczyna się tajemnicze zakryte przejście - KRYPTOPORTYK - które zlecił wybudować Neron. Korytarz ów pozwalał cesarzowi przemieszczać się pomiędzy Palatynem a jego Domus Area położonym za Coloseum. Sklepienia i łuki pokryte są płaskorzeźbami - dziś kopiami.
Płaskorzeźby pokrywające sklepienia Kryptoportyku.
Na terenie kompleksu zabudowań Domus Augusta znajduje się jeszcze stadion. Mógł być ujeżdżalnią koni, miejscem treningów dla cesarskich synów lub prywatnym ogrodem. Na lewej ścianie znajduje się półkolista nisza, z której cesarz oglądał wyścigi, zawody lub dziecięce zabawy.
Stadion.
Przed Domus Augustus rozciąga się największy ze starorzymskich cyrków - CIRCUS MAXIMUS. Odbywały się tu zawody biegowe, wyścigi konne, wyścigi kwadryg, pokazy walk i polowań. Wybudowano go w IVw.p.n.e. wyłącznie przy użyciu drewna. W czasie pożaru Rzymu w 64r.spłonęła większa część trybun. Później wielokrotnie go rozbudowywano i ulepszano, co nie ustrzegło przed katastrofami - w IIw. część trybun zawaliła się z powodu przeciążenia, zginęło wtedy 1112 osób. Później doszło do jeszcze większej tragedii - z podobnego powodu śmierć w czasie "igrzysk" zabrała około 13 tysięcy widzów. Arena cyrku ma wymiary 370x83m, co stanowi sześciokrotność areny Coloseum. Dla atrakcyjnego wyglądy posypywano ją kruszonymi minerałami, np. malachitem, który pięknie lśnił w słońcu. Mogło się tu zmieścić nawet 300 tysięcy ludzi. Pośrodku areny mieściła się podłużna wyspa, na której wznosiły się posągi, fontanny, dwie świątynie, a także egipski obelisk przeniesiony później - w XVIw. - przez papieża Sykstusa przed kościół na Lateranie. Wyjątkiem w organizacji widowni był brak podziału na kobiety i mężczyzn. Osobne loże mieli sędziowie, senatorowie i arystokracja. Loże cesarskie były na Palatynie. Jak głosi legenda, panujący w Iw. cesarz Klaudiusz ociągał się z zakończeniem sutego obiadu,a widzowie coraz bardziej się niecierpliwili w oczekiwaniu - bez cesarza nie można było rozpocząć zawodów. Zniecierpliwiony Klaudiusz wyrzucił więc przez okno białą serwetę, co uznano za sygnał, że można zaczynać. Podobno stąd wziął się zwyczaj machania chorągiewką na start...
Najmłodszą część Pallatynu stanowią powstałe w XVIw. Palazzo Farnese -  posiadłości arystokratycznej rodziny Farnese. Ich bogactwo pochodziło stąd, że od pokoleń mężczyźni rodu wstępowali do armii papieskiej, a potem niektórym udało się nawet zająć tron Piotrowy. W XVIw. wnuk papieża Pawła III - Alessandro Farnese - założył tu ogród, zaprojektowany przez architekta rzymskiego kościoła Il Gesu. Ogród ten stał się pierwszym ogrodem botanicznym w Europie. Do dziś połączone schodami tarasy ciągną się aż do Forum Romanum do Domu Westalek. Próżno szukać tu piękna dawnego ogrodowego założenia, ale znajdzie się jeszcze trochę cienia wśród krzaków róż. Pikantne plotki wspominają, że ogród ten słynął w XVI-wiecznym Rzymie nie tylko z botanicznej wartości. Alessandro Farnese należący do arystokratycznej śmietanki urządzał tu tajemnicze, dostępne dla wybranych imprezy , na które zapraszał kolegów i najsłynniejsze rzymskie kurtyzany...
Zabudowania posiadłości Farnese i zejście na Forum Romanum.
Tyle pozostało po słynnym ogrodzie...

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

CASABLANCA - MECZET HASSANA II

    Casablanca to po wielokroć marokańskie naj...- największe miasto Maroka, największe miasto Maghrebu, największy port ( jeden z największych na świecie sztucznych portów - drugi po marokańskim Tangerze), centrum gospodarcze i finansowe, jedno z największych miast Afryki. Casablanca rozwinęła się bardzo szybko -  w XIXw. w najgorszym czasie dla miasta starą medynę zamieszkiwało podobno około 600 osób. Potem pod protektoratem Francji nastąpił  boom, cywilizacyjne salto. Dziś Casablanca ma 4 miliony policzonych mieszkańców. Dokładna liczba jest niemożliwa do ustalenia ze względu na olbrzymią ilość bezdomnych i mieszkańców slamsów.   Ale mimo tych naj...najszybsze  i najczęstsze skojarzenie to film " Casablanca", który  z miastem prócz nazwy nie miał nic wspólnego. Nie było tu ani portowej knajpy "U Ricka", nie było Humphreya Bogarta ani Ingrid Bergman. Oto siła kinematografii... Rick's Cafe jednak jest - skoro tylu turystów i miłośników filmu szukało kulto

SEWILLA cz.I. W SREBRZE I ZŁOCIE

TROCHĘ HISTORII Sewilla – stolica Andaluzji położona nad rzeką Guadalquivir, co z arabskiego znaczy "rzeka wielka". Wraz z Kordobą często nazywana jest patelnią Hiszpanii, gdyż latem nie rzadkie są temperatury przekraczające 50st.C.  Mimo, że miasto położone jest ponad 100km od morza, żeglowna rzeka sprawiła, że Sewilla była przez wieki ważnym portem. Stan ten trwał aż do XVIIw. Stopniowe zamulanie  i zwiększający się tonaż statków zatrzymały żeglowność rzeki. Pierwsza osada fenicka istniała tu już około 1000r.pn.e. Sewilla miała wielkie znaczenie  w czasach rzymskich. Dziś na przedmieściach istnieją ruiny miasta Italika, które było stolicą jednej ze starorzymskich prowincji – Betycji. Jest to najlepiej zachowana ruina rzymska na terenie Hiszpanii. Stad pochodzili cesarze Trajan i Hadrian. Po upadku cesarstwa miasto trafiło w ręce Wizygotów i powoli traciło swe znaczenie i pozycję.  W 712r. z rąk Wizygotów przejęli ją Maurowie , którzy na centrum kalifatu wybrali dużo

Marrakesz - Grobowce Saadytów. 200 lat tajemnicy.

Marakesz - jak wiele innych miejsc na świecie - też miał swój złoty wiek. Przypadł na lata 1524-1659, gdy rządy sprawowała dynastia Saadytów. Maroko zostało wtedy zjednoczone po rozbiciu dzielnicowym. Powstała silna armia i prężnie działająca administracja. Przywódca Ahmad al-Mansur był władcą, z którym liczono się w Europie. Wraz z królową angielską - Elżbietą I - planował podbój Hiszpanii. Niestety - złoty wiek nie trwał długo - po śmierci sułtana spadkobiercy popadli w spory, które osłabiły kraj. Dodatkowo przypałętała się epidemia dżumy. W 1660r. tron zajął sułtan Moulay Ismail - przedstawiciel dynastii Alawitów, która jest u władzy do dziś. Bogata przeszłość była mu nie w smak, postanowił więc zniszczyć wszelkie ślady po znienawidzonych poprzednikach. Jednak myśl  o unicestwieniu miejsc wiecznego spokoju wydała mu się świętokradztwem. Aby jednak pamiątki po wrogach nie widzieć - kazał grobowce zamurować na tyle skutecznie, że zapomniano o nich do 1917r. Wtedy latający nad Marak